Mahremiyetin Gizlenmesi
Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
“İman edenler arasında çirkin
şeylerin yayılmasını arzulayan kimseler için dünyada da ahirette de çetin bir
ceza vardır. Allah bilir, siz bilmezsiniz.” (Nur 19)
Ali b. Ebi Tâlib radiyallahu
anh’den: “Çirkin bir şeyi söyleyen ile onu yayan kişi günahta eşittirler.”[1]
İbn Abbas radıyallahu anhuma’dan:
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Sizden öncekilerin yollarını
karış karış, dirsek dirsek izleyeceksiniz. Hatta onlardan biri keler deliğine
girmişse siz de gireceksiniz. Ve hatta onlardan biri eşiyle yol ortasında cima
etmişse siz de bunu yapacaksınız.”[2]
Ebû Saîd radiyallahu anh'dan;
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Kıyamet gününde mertebe
bakımından Allah indinde en kötü insan şudur ki; kişi hanımına bir sırrını
söyler, kadında kocasına bir sırrını söyler, sonra o, diğerinin sırrını ifşa
eder.”[3]
Ebu Hureyre radiyallahu anh’den:
“Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem mescide girdiğinde orada Ensar’dan
kadınlar vardı. Onlara vaaz ve öğütler verdi, takılarından da olsa sadaka
vermelerini emretti. Sonra şöyle buyurdu:
“Dikkat edin! Belki de bir
kadın, diğer kadınlara eşiyle yalnız kaldığı zaman ne yaptıklarını anlatıyor!
Dikkat edin! Belki adamın biri eşiyle yalnız kaldığı zaman ne yaptıklarını
diğer insanlara anlatıyor!” Soluk yanaklı bir kadın kalkıp dedi ki:
“Vallahi erkekler de bunu yapıyor, kadınlar da yapıyor.” Rasûlullah sallallahu
aleyhi ve sellem buyurdu ki:
“Bunu yapmayın! Bunun misalini
size haber vereyim mi? Bu tıpkı erkek bir şeytanın dişi şeytanla yolda
karşılaşıp da insanların gözleri önünde onunla ilişkiye girmesi gibidir.”[4]
[1]
Hasen mevkuf. Buhârî Edebu’l-Mufred
(324) Beyhaki Şuab (9388)
[2]
Sahih. Hâkim (4/502) Deylemi (5346)
Mervezi es-Sunne (43)
[3]
Sahih. Muslim (1437) Ahmed (3/69) Ebu
Davud (4970) Ebu Avane (3/87) Bezzar (Keşfu’l-Estar 1450) Beyhaki (7/193)
[4]
Hasen. Haraitî Mesaviu’l-Ahlâk (413)
İbn Ebi Şeybe (7/67) Ebu Davud (2174) Ahmed (2/541) Bezzar (17/61) Abd b.
Humeyd (1456) Beyhaki (7/194) İbn Asakir Tarih (67/327) Elbani Adabu’z-Zifaf
(s.71) Sahihu’l-Cami (7037)